·٠•● ღ♥ღ محمدماهان،گل بابا و مامان ღ♥ღ●•٠·˙

پسر عزیز و دوست داشتنی من محمد ماهان عزیز 27 اسفند دومین سالیه که با تمام وجودم بخاطر وجود تو نازنینم سر به سجده میذارم و خدا رو بخاطر حضور تو همیشه عزیزم هزار بار شکر میکنم.... عزیز من از وقتی که باورت کردم عاشقانه لگد هاتو ..تکونهاتو .. لمس کردم و بیصبرانه ثانیه ها رو به عشق در اغوش کشیدنت شمردم و اون لحظه ای که مشامم با عطر وجودت پر شد برای من نهایت زندگی و عشق بود وبس..... گریه کردی ..گریه کردم... خندیدی...خندیدم...نخوابیدی...نخوابیدم... راه رفتی دستای کوچولوی نازتو با عشق توی دستای خستم گرفتم با تو بودم ...هستم... و خواهم بود تا همیشه.... دردانه ام راه زیادی در پیش داریم ........ تنها و تنها ارزویم به ث...

  چشمانت را باز کردی و دنیا غرق نگاه زیبایت شد زیبایی های دنیا از آمدن تو پیدا شد ، روزها گذشت و چهره زیبایت در آسمان دلم آفتابی شد دریای زندگی به داشتن مرواریدی مثل تو می نازد ، همه زیبایی های دنیا با آمدن تو می آید و اینگونه زندگی با تو زیبا میشود ، اینگونه چشمانم با دیدن یکی مثل تو عاشق میشود و امروز روز میلاد دوباره تو است ، در این هوای ابری نیز خورشید در لابه لای ابرها به انتظار دیدن تو  است… و این لحظه قشنگترین ساعت دنیاست ، و این ماه درخشانترین ماه دنیاست که تو را درون تصویر نورانی اش میبیند آمدی به دنیا و دنیا مات و مبهوت به تو مینگرد ، همه جا را سکوت فرا گ...

      پارک سر کوچه و بازی دالی ماهان       بیچاره بعبعی اینطوری میشه دیگه عزیزمممممم نقاشی های خوشملت گلم   آفرین پسرم ، این وسیله ی سوار شدنه نه اون بعبعی بیچاره شب یلدا خونه عمه جون به همراه وحید و محیا و سمای گل آمادگی ماهان برای خرید از فروشگاه   اولین شب برفی امسال   ماهان در آرایشگاه بعد از اصلاح در حال تماشای باب اسفنجی     عزیز دلم عکسهای زیادی داری اینها گلچینی از این چند وقت غیبت مامانه خیییییییییییییییییییییییییییی...

مهر امسال تصمیم گرفتیم همراه مامانی و خاله جون بریم مشهد. با قطار رفتیم. شما گل پسر هم عاشق قطار شده بود و اصلا توی کوپه نمیموندی.فقط همراه بابا توی راهرو بودی. روز اولی که وارد مشهد شدیم خوب بود.ولی از روز دوم  یه ویروس خیلی بدی گرفتی که [با عرض معذرت]همراه اسهال و استفراغ بود. خیلی بهمون سخت گذشت.بیشتر از همه خودت خیلی اذیت شدی.دوبار دکتر بردیمت. تا میومدی یکم بهتر بشی دوباره شروع میشد. خلاصه روز چهارم برگشتیم.ولی این ویروس حدود یک هفته باهات بود.ایشالا که دیگه از این ویروسها سراغ هیچ بچه ای نره.           اونقدر از راهرو قطار خوشت اومده بود ک...

کودکم آرام آرام قد می کشد و من در سایه امن صداقت ناب کودکانه اش بزرگ می شوم... او می رقصد و من آرام آرام نوای کودکانه اش را زمزمه می کنم... او می خندد و من از شوق ِ حضورش اشک می ریزم...   او آرام در آغوشم آرام می گيرد و من تا صبح از آرامشش آرام می شوم... او پرواز می کند و من شادمانه آنقدر می نگرمش تا چشمانم جز او هیچ نبیند... او بازی می کند... کودکانه... می پرد ...حرف می زند... به زباني كه كسي جز من نميفهمدش.......و طبیعت را حس می کند! خدا را می بوید! و من... کودکانه... در سایه بزرگیش پنهان می شوم تا از گرمای دست نوازش غیب بی بهره نمانم! ...

سلام گلم ببخش منو که مامان به این تنبلی داری... بهت قول میدم و همه سعی ام رو میکنم که دیگه غیبت هام طولانی نشه. دوستت دارم   ...